Το παρόν έργο του Βελισσάριου Καράκωστα αποτελεί πηγή γνώσης, που όμως δεν σε αιχμαλωτίζει, δεν σε δεσμεύει, δεν σε κατευθύνει, αλλά σε απελευθερώνει. Προσεγγίζει διακριτικά -και ταυτόχρονα διεισδυτικά- πονήματα άλλων συγγραφέων, με ετερόκλητα χαρακτηριστικά. Αυτή η διαρκής εναλλαγή είναι ίσως που σε κάνει να μην πλήττεις ποτέ όταν αποτολμάς να ταξιδέψεις με τη γραφή του Βελισσάριου Καράκωστα.

Και κάθε φορά που ολοκληρώνεις ένα ταξίδι μαζί του, αναρωτιέσαι: Τι είναι αυτό που κεντρίζει περισσότερο το συγγραφέα τελικά και δεν εφησυχάζει ποτέ; Μήπως το νομικό του αισθητήριο, που καλλιεργήθηκε μέσα από την επιστήμη που υπηρέτησε επί τόσα χρόνια; Αυτό το αισθητήριο είναι που τον οδηγεί στη διαρκή αναζήτηση, στο να απεχθάνεται τον εφησυχασμό και τη στασιμότητα; Μήπως ο ρόλος του Δικαστή, η αναπόφευκτη αποστολή του να αναζητά την αλήθεια μέσα από το ανθρώπινο δίκαιο;

Ελένη Αντ. Θαλασσινού,